GCE: Πηγαινοέρχονται ή ποιος κοροϊδεύει ποιον

Αφού ταλαιπώρησαν την κοινωνία για πέντε μήνες με το θέμα της εισδοχής υποψηφίων στα κρατικά πανεπιστήμια με κριτήριο το GCE, τώρα το Υπουργείο Παιδείας επανήλθε με νέα πρόταση. Η πρόταση προβλέπει εισδοχή με διεθνείς εξετάσεις σε ποσοστό 3% αποφοίτων ιδιωτικών και δημόσιων σχολείων.
Ποιοι είναι οι θιασώτες της εισδοχής με διεθνείς εξετάσεις; Η κυβέρνηση, ο ΔΗΣΥ και τα κρατικά πανεπιστήμια , δηλαδή το Πανεπιστήμιο Κύπρου και το ΤΕΠΑΚ.
Αυτοί λοιπόν αντί να κενολογούν και να παραπλανούν την κοινωνία με αναφορές για εκσυγχρονισμό, εξευρωπαϊσμό, αυτονομία και άλλες μεγαλόστομες διακηρύξεις, οφείλουν να εξηγήσουν τη θέση τους ώστε η κοινωνία να αντιληφθεί τις προθέσεις τους.
Η πρόταση του Υπουργείου για εισδοχή φοιτητών με διεθνείς εξετάσεις στα κρατικά πανεπιστήμια αποτελεί το πιο ριζοσπαστικό μέτρο το οποίο θα αλλάξει το χάρτη της ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, δηλαδή το λύκειο. Και μια τέτοια αλλαγή δεν είναι δυνατόν να περάσει από το παράθυρο με συνοπτικές διαδικασίες. Γιατί αυτό επιχειρείται από την κυβέρνηση.
Η στάση λοιπόν της κυβέρνησης είναι επιεικώς απαράδεκτη.Γιατί;
Πρώτιστα θα πρέπει να ορίσει στην πράξη τη διακήρυξή της για δωδεκάχρονη δημόσια και δωρεάν υποχρεωτική εκπαίδευση. Δηλαδή πότε θα τερματίζεται αυτή η δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση: στη Γ΄ Γυμνασίου, στη Γ΄ Λυκείου; Από τα δημοσιεύματα στον τύπο φαίνεται πως ο προσανατολισμός είναι να εξαιρεθεί το λύκειο από τη υποχρεωτική θητεία του μαθητή στη δημόσια εκπαίδευση.
Σε αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση οφείλει να αποσαφηνίσει ποιος θα είναι ο ρόλος του λυκείου και πώς συνδέεται ή αποσυνδέεται από το σύστημα εισδοχής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Και τρίτο και εξίσου σημαντικό, σε περίπτωση που υιοθετηθεί ένα σύστημα εισδοχής – και έτσι διαφαίνεται - που καταργεί τη μια και ενιαία εξέταση και εισαχθεί ένα πλουραλιστικό σύστημα εισδοχής στη βάση της ελευθερίας του μαθητή να επιλέγει ο ίδιος όποιο σύστημα εκπαίδευσης ή πιστοποίησης επιθυμεί και με αυτό να μπορεί να εισάγεται στο πανεπιστήμιο, τότε θα πρέπει να κατοχυρωθεί η ίση μεταχείριση όλων των μαθητών.
Η ίση μεταχείριση είναι κομβικό σημείο γιατί το πλουραλιστικό σύστημα εισδοχής στα πανεπιστήμια σημαίνει εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης στο λύκειο αλλά και εμμέσως στις προηγούμενες βαθμίδες της εκπαίδευσης, σημαίνει την ελεύθερη ανάπτυξη μιας εκπαιδευτικής αγοράς με στόχο να καταστεί η Κύπρος «κέντρο παροχής διεθνών υπηρεσιών» - όπως προβλέπει το προεκλογικό πρόγραμμα Χριστόφια – και στον τομέα της εκπαίδευσης.

Στην πράξη τώρα με την πρόταση του Υπουργείου οφελείται το Πανεπιστήμιο Κύπρου και το ΤΕΠΑΚ αφού διευρύνεται η δεξαμενή από όπου αντλούν «πελάτες», οφελείται η κυβέρνηση αφού ένα μέρος του κόστους της εκπαίδευσης στο λύκειο θα μεταφερθεί στους γονείς, οφελείται το ιδιωτικό κεφάλαιο αφού προσφέρονται νέες επενδυτικές ευκαιρίες.. Και το δημόσιο λύκειο ρίχνεται απροετοίμαστο σε ένα νέο εκπαιδευτικό περιβάλλον με στόχο την αποδόμησή του.

Τελικά ποιο είναι το όραμα της πολυδιαφημιζόμενης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης; Γιατί είναι τόσο δύσκολο στους κυβερνώντες να υποστηρίξουν τις θέσεις τους μπροστά στη κοινωνία και μηχανεύονται διάφορα για να την παραπλανήσουν;