Ο Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου και οι "επιστημονικές του εκτιμήσεις"

Μερικοί πανεπιστημιακοί ανοίγουν το στόμα τους και κάμνουν εκτιμήσεις τόσο ατεκμηριώτες ώστε να διερωτάσαι: έχουν τόση αυτοπεποίθηση που δε φοβούναι καθόλου μήπως εκτεθούν;

Τι μας είπε ο Αντιπρύτανης κ. Χριστοφίδης;

Με αφορμή το γεγονός ότι οι νέοι φοιτητές εισάγονται στο πανεπιστήμιο Κύπρου με χαμηλές βαθμολογίες, κατέληξε σε μια σειρά από συμπεράσματα. Ποια;

«Οι χαμηλές βαθμολογίες αποδεικνύουν την κατάρρευση του δημόσιου σχολείου».

Οι χαμηλές βαθμολογίες δεν αποδεικνύουν κάτι τέτοιο. Το μόνο συμπέρασμα που μπορείς να καταλήξεις είναι πως οι μαθητές δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στις συγκεκριμένες απαιτήσεις των εξετάσεων. Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί.

Όμως από κοινωνική σκοπιά η λεγόμενη «πτώση του επιπέδου» δεν είναι η πρώτη φορά που προβάλλεται. Προβλήθηκε ως επιχείρημα και με τη μαζικοποίηση του γυμνασίου, του λυκείου αργότερα. Κανένας όμως δεν υποστήριξε ότι η πτώση του επιπέδου στο γυμνάσιο αποδεικνύει την κατάρρευση του δημοτικού σχολείου!!!Έλεος κ. πανεπιστημιακέ!!! Δεν μπορείς να εκλαμβάνεις τη φοίτηση όλων των παιδιών στο πανεπιστήμιο ως κατάρρευση της προηγούμενης βαθμίδας της εκπαίδευσης!!!

Η πρόκληση είναι μεγάλη για το πανεπιστήμιο. Οι πανεπιστημιακοί όντας οι πλέον ειδικοί θα πρέπει σίγουρα να κατορθώσουν να ανεβάσουν στο επιθυμητό επίπεδο τους νέους φοιτητές, κάτι που δεν πέτυχε ίσως το λύκειο. Αυτή είναι η πρόσκληση.

Όμως οι προκλήσεις φαίνεται πως δεν αρέσουν στον κ. Χριστοφίδη. Γι αυτό ακολουθεί την πεπατημένη: «διοργάνωση ειδικών φροντιστηρίων από το ίδιο το πανεπιστήμιο»!!! Δηλαδή ακολουθούν οι πανεπιστημιακοί κατά γράμμα τη λογική των εκπαιδευτικών του λυκείου!!!

Φυσικά ο κ. Χριστοφίδης καλά κάνει να κατανοήσει τη νέα κοινωνική πραγματικότητα. Η ζώνη αναταραχής του εκπαιδευτικού συστήματος δεν είναι πια το λύκειο αλλά το πανεπίστημιο. Η μαζικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα αναπαράγει στο παρόν στάδιο όσα παρατηρούσαμε προηγουμένως στο λύκειο. Το δε λύκειο όλο και περισσότερο θα αναπαράγει τη λογική του δημοτικού σχολείου.

Όμως ο κ. Χριστοφίδης υποστηρίζει ότι «το ίδρυμα επιθυμεί να διατηρήσει τα υψηλά του επίπεδα». Ναι, τα ίδια έλεγαν και οι εκπαιδευτικοί του λυκείου μετά τη μαζικοποίησή του!!! Να τεθουν φραγμοί ώστε να διατηρηθούν τα ψηλά επίπεδα!!! Και ευτυχώς δεν τα κατάφεραν και το λύκειο μαζικοποίηθηκε με τη φοίτηση σχεδόν όλων των νέων. Η αλήθεια είναι πως αν στο λύκειο είχαν τεθεί φραγμοί , σήμερα το πανεπίστημιο δε θα έιχε πρόβλημα «πτώσης του επιπέδου». Αλλά οι νέοι και η κοινωνία; Νομίζει ο κ. Χριστοφίδης ότι λειτουργεί σε ένα κοινωνικό κενό και ότι τα λεφτά που πιάνει τα στέλλουν εξωγήινοι;

Φυσικά θα διερωτηθεί κάποιος: αν κάθε φορά η αναταραχή του εκπαιδευτικού συστήματος μεταφέρεται μια βαθμίδα πιο πάνω και δεδομένου ότι δεν υπάρχει βαθμίδα πιο πάνω από το πανεπιστήμιο, τι θα γίνει;

Επί του παρόντος η πολιτική και οικονομική ολιγαρχία προσπαθέι να κρατήσει εν ζωή τη σχέση εκπαίδευσης και κοινωνικής θέσης με την έμφαση σε μεταπτυχιακούς τίτλους και τη δια βίου εκπαίδευση.

Αυτή η λογική έχει νόημα φυσικά μόνο στην περίπτωση που υπάρχουν οι θέσεις για να αναγνωρίζονται κοινωνικά και οι εκπαιδευτικοί τίτλοι. Αν δεν υπάρχουν οι θέσεις εργασίας, τότε όλοι αυτοί οι τίτλοι θα είναι επιταγές χωρίς αντίκρυσμα.

Το σύστημα επί του παρόντος βολεύεται δεδομένης της επιδεινώσης της οικονομικής θέσης των πολιτών που λειτουργεί και ως φραγμός στη χρηματοδότηση τέτοιων επιλογών σε μαζικό επίπεδο. Επί του παρόντος λοιπόν η νέα λογική της ολιγαρχίας θα στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σε διαφανή κοινωνικά κριτήρια. Έχει πολύ ενδιαφέρον από την άποψη ότι αυτό που αναπαράγεται σήμερα σε μεταπτυχιακό επίπεδο και σε μια πιο ώριμη ηλικία για τους νέους, αναπαραγόταν για χρόνια στις προηγούμενες βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Πώς θα αντιδράσουν οι νέοι; Δεν ξέρω αλλά η αντίδρασή τους θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την πορεία των κοινωνιών του αύριο.