Το κοινοβούλιο δε βουλεύεται αλλά βολεύεται ή ο θυμός ως αυτο-εξαπάτηση

Η Βουλή ενέκρινε χθές, 2/7/2009, τους κανονισμούς που κατέθεσε η κυβέρνηση για την εισαγωγή φοιτητών στο Πανεπίστήμιο με κριτήριο τα διεθνή προσόντα (αναστολή για ένα χρόνο).
Η Βουλή στις 14/5/2009 αρνήθηκε καν να συζητήσει τους εν λόγω κανονισμούς.Γιατί;
Πώς στις 14/5/2009 η Βουλή έκρινε ότι δεν εξυπηρετεί το κοινωνικό συμφέρον η ψήφιση των κανονισμών και ενάμισυ μήνα μετά ψηφίζει εσπευσμένα τους κανονισμούς; Έχει αλλάξει κάτι από τότε;
Και δε φτάνει που δεν ξέρουν τι κάνουν οι κύριοι βουλευτές, ψάχνουν και εξιλαστήρια θύματα. Έτσι στη χθεσινή συνεδρία της βουλής εξαπέλυσαν μύδρους κατά του πανεπιστημίου γιατί προχώρησε νόμιμα στην αποδοχή αιτήσεων υποψηφίων φοιτητών. Δηλαδή οι κύριοι βουλευτές αντί να κατηγορούν τους εαυτούς τους για την ολιγωρία που επέδειξαν με τη μη ψήφιση των κανονισμών στις 14/5/2009, ψάχνουν να ενοχοποιήσουν άλλους. Καλά, οι βουλευτές δεν είχαν αντιληφθεί στις 14/5/2009 ότι με τη μη ψήφιση των κανονισμών από τη βουλή, έδιναν πράσινο φως στο Πανεπίστημιο να προχωρήσει; Αν δεν το είχαν καταλάβει, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα νοημοσύνης και αυτό είναι πιο ανησυχητικό.
Δυστυχώς η βουλή από τόπος διαβούλευσης των αντιπροσώπων του λαού αναφορικά με το κοινό συμφέρον, έχει μετατραπεί σε τόπο συνάντησης κομμάτων,κομματαρχών και φερεφώνων που προωθούν προσωπικά και κομματικά συμφέροντα. Η Βουλή είναι ο χώρος προσωπικού και κομματικού βολέματος.
Σε αυτά τα πλαίσια το παρασκήνιο και οι μεθοδεύσεις γόνονται μια καθημερινή πρακτική που υποσκάπτει το ίδιο το πολιτικό σύστημα. Οι κύριοι φορείς ανομίας στον τόπο είναι πια οι πολιτικοί και τα κόμματα. Ο κατήφορός τους δεν έχει τέλος. Η ανευθύνοτητά τους στο θέμα της ψήφισης των κανονισμών για εισαγωγή φοιτητών στο Πανεπίστημιο Κύπρου το αποδεικνύει. Και τείνουν να μετατρέψουν τον τόπο σε ένα απέραντο τρελλοκομείο. Το πολιτικό ζήτημα είναι να τους αφήσουμε μέσα σε αυτό μόνους τους.