Με δηλώσεις του στον τύπο στις 9/9/2008 και απαντώντας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στις επικρίσεις για το στόχο της χρονιάς, υποστήριξε και τα εξής: «Είναι λυπηρό να στεκόμαστε αντίθετοι μιας πρόθεσης πολιτικής η οποία θέλει επιτέλους να προετοιμάσει το έδαφος στις ψυχές και τις συνειδήσεις των ανθρώπων που είναι και το πιο δύσκολο, ώστε να γίνει αποδεκτή μια λύση συμφωνημένη βεβαίως, την οποία θα εγκρίνει ο λαός».
Η παραπάνω δήλωση του Προέδρου είναι απαράδεκτη.Όχι γιατί ο ίδιος επιδιώκει μια λύση του κυπριακού. Είναι απαράδεκτο ως φορέας της εξουσίας στοχευμένα να επιδιώκεις να επηρεάσεις τις ψυχές και τις συνειδήσεις των νέων, όταν γνωρίζεις προκαταβολικά πως βρίσκονται σε μια ηλικία που δεν έχουν το γνωσιολογικό υπόβαθρο να αντισταθούν. Όταν στοχεύεις «τη ψυχή και τη συνείδηση του νέου», αυτό λέγεται προπαγάνδα. Και είναι γνωστό ποιοι και γιατί τη χρησιμοποίησαν και τη χρησιμοποιούν.
Ακόμα ο Πρόεδρος καλό είναι να μας πει πώς διαμορφώθηκε η δική του «ψυχή και συνείδηση» για να δούμε αν το σχολείο έχει κάποια σχέση με αυτό. Και αν «η ψυχή και η συνείδηση του Προέδρου» διαμορφώθηκαν εκτός σχολείου, το ίδιο δικαίωμα έχει ο κάθε πολίτης. Δηλαδή η ψυχή του και η συνείδησή του να μην είναι έρμαιο στα χέρια οποιουδήποτε φορέα εξουσίας.
Ακόμα και ο πιο φανατικός οπαδός του Προέδρου σε μια αίθουσα διδασκαλίας δε θα καταφύγει στον επηρεασμό «της ψυχής και της συνείδησης» ενός μαθητή, αλλά θα προσπαθήσει με επιχειρήματα να πείσει για την ορθότητα των θέσεών του. Η εποχή του προσηλυτισμού, της ηθικοπλαστικής διαπαιδαγώγησης και του φρονηματισμού των νέων ανήκει σε μια άλλη εποχή. Και αυτές οι αντιλήψεις δεν έχουν σχέση με την κυπριακή σχολική πραγματικότητα.
Αν τώρα κάποιος θα αποδεκτεί ή δε θα αποδεκτεί μια ενδεχόμενη λύση, είναι αποκλειστικά θέμα δικό του τι θα επιλέξει. Είναι αδιανόητο και να σκεφτεί κανείς ότι το σχολείο θα προχωρήσει στη μαζική παραγωγή ατόμων για υποστήριξη της λύσης!!!
Ενισχυτικός στις δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν και ο φανατικός υποστηρικτής του, ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Ν. Αναστασιάδης που θεωρεί ως «προαπαιτούμενο τη δημιουργία συνθηκών συμβίωσης των δύο κοινοτήτων και μέσα από τα σχολεία». Αν πράγματι ο κ. Αναστασιάδης θεωρεί ότι είναι προαπαιτούμενο, ας μου δώσει ένα κατάλογο επιχειρημάτων και να τον πιστέψω. Και αν μπορεί να με πείσει εμένα γιατί δεν απευθύνεται με τα ίδια επιχειρήματα στην κοινωνία και επιλέγει το δρόμο της επιδράσης «στη ψυχή και τη συνείδηση» των νέων;
Και ο βουλευτής του ΔΗΣΥ Ν. Τορναρίτης υποστηρίζει ότι ο στόχος της χρονιάς «δεν είναι στόχος πολιτικός»!!! Έχει δίκαιο. Είναι ιδιωτική υπόθεση του ιδίου, του κ. Αναστασιάδη και του κ. Χριστόφια!!!
Δυστυχώς οι φορείς της εξουσίας οπισθοδρομούν σε επιλογές επικίνδυνες για την ελευθερία του ατόμου. Και η αμηχανία, ο προβληματισμός, ο δισταγμός των εκπαιδευτικών στα σχολεία δεν έχει σχέση με την ειρηνική συμβίωση. Η επιφυλακτικότητά τους οφείλεται στο γεγονός πως αντιλαμβάνονται ότι οι φορείς της εξουσίας στοχεύουν στον πολιτικό έλεγχο των ιδίων και των μαθητών. Δηλαδή οι εκπαιδευτικοί θεωρούν ότι η εξουσία επεμβαίνει και προσπαθεί να περιορίσει την ελευθερία τους,την ελευθερία να κατανοούν, να αξιολογούν την πολιτική πραγματικότητα και να κάνουν τες δικές τους επιλογές. Και όχι να εξαναγκάζονται να υιοθετήσουν/συμμορφωθούν στις επιλογές της εξουσίας, δηλαδή του κ. Χριστόφια και του κ. Αναστασιάδη.
Επιλογικά μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι η γνωριμία με το σύνοικο στοιχείο και η αλληλοκατανόηση είναι επιβεβλημένος στόχος. Η όλη μεθόδευση της κυβέρνησης, η προσπάθεια κομματικοποίησης του στόχου, η προχειρότητα στην προώθησή του, η προσπάθεια χειραγώγησης των νέων /καθηγητών/κοινωνίας είναι απαράδεκτα.
Σέβομαι λοιπόν τους στρατηγικούς στόχους της κυβέρνησης αλλά η ελευθερία των ανθρώπων σίγουρα είναι πολύ πιο σημαντική.
Η woke τζαι η woke τζαι η woke!
Πριν από 3 εβδομάδες
18 σχόλια:
Kάθε φορά που διαβάζω μιά παρέμβαση σας νοιώθω ότι μαθαίνω πολλά αλλά και επιβεβαιώνομαι ταυτόχρονα δηλ.ότι όλα σ'αυτό τον τόπο γίνονται για "κομματικοποίηση του στόχου", για το ποιός θα πάρει τα εύσημα πρώτος, για το ποιός θα έχει περισσότερη επιρροή, άρα και τον τελικό έλεγχο στον πολίτη.Γιατί σας εκπλήσσει το γεγονός ότι η προσπάθεια είναι η "μαζική παραγωγή ατόμων για υποστήριξη της λύσης"?
Διότι απλά ξέρουν ότι δεν πρόκειται σύντομα να υπάρξει λύση γι'αυτό ας τους καλουπώσουμε τώρα για να την εξασφαλίσουμε στο μέλλον.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν είμαι σίγουρος πως σκέφτεται η άλλη πλευρά διότι αν σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο τότε οδηγούμαστε σε μιά κοινωνία που όλα και όλοι θα είναι τηλεκατευθυνόμενα (οι) όπως είναι άλλωστε και τα ΜΜΕ,σε μιά κοινωνία μη σκεπτόμενη άρα εύκολα ευάλωτη σε κάθε είδους λύση που θα της προσφέρουν.
Ακούσατε πρόσφατα καμμιά σοβαρή ανάλυση ή και αντιδικία ή προβληματισμό απο πλευράς των δημοσιογράφων ή άλλων ιστορικοινωνιολόγων?
Που είναι οι Πανεπιστημιακοί ερευνητές.....?
Οι πανεπιστημιακοί συμνωστίζονται "στην αυλή των ευγενών" για το ποιος θα αναλάβει το ρόλο του πρώτου συμβούλου με την ελπίδα ότι θα καταφέρει μελλοντικά να υποκαταστήσει "τον αφέντη". Έτσι έκαναν και πριν 100 χρόνια.Ή όπως ΄΄ελεγε ο Π. Κονδύλης αναμένουμε την επόμενη προδοσία των διανοουμένων.
Λίγοι είναι οι επιστήμονες/διανοούμενοι παγκοσμίως που επέλεξαν το μέρος του λαού. Άρα μη περιμένεις κάτι.
http://roides.wordpress.com/2008/09/12/pretenteris/
αντρέα φ. σταύρου αν τζιαι συμφωνώ με το βασικό σου επιχείρημα δεν καταλαβαίνω το ύφος σου τζιαι την ρητορική σου. δηλαδή τόσον τζιαιρόν εν αποτελεί το σχολείο πεδίο ιδεολογικής διαπαιδαγώγησης τζιαι ΄κατασκευής εθνικής ταυτότητας; πως εσχηματίστηκεν το ελληνικό τζιαι το ελληνοκυπριακό έθνος; έννεν στον στρατώνα τζιαι στες σχολικές αίθουσες όπως ούλλα τα έθνη; γιατί περιμένεις κάτι διαφορετικό που την κρατική εξουσία; αν θα προχωρήσουμεν στην επανένωση του κράτους πρέπει να επανενώσουμεν την κοινωνία. τούτο σημαίνει να καλλιεργήθεί μια τζιαινούρκα ταυτότητα του πολίτη που εν θα διαμεσολαβείται πολιτιστικά αλλά πολιτικά. ένας συνταγματικός/εδαφικός εθνικισμός λογικά εννάν το ζητούμενο της τζινούρκας εξουσίας. ίσως τούτον να εν πιο απελευθερωτικόν που τα κόκαλα των προγόνων τζιαι τες αρετές της φυλής που διδάσκουνται σήμερα στα σχολεία.
@ gregoris
Συλλογική ταυτότητα των Ελληνοκυπρίων υπήρχε και πριν τη μαζική εκπαίδευση και το στρατό, δηλαδή και πριν το 1960.
Τότε η συλλογική ταυτότητα ήταν βασικά δημιούργημα της ίδιας της κοινωνίας, ήταν η αυτοσυνειδησία της κοινωνίας. Το περιεχόμενο της συλλογικής ταυτότητας δεν το καθόριζε το κράτος. Δηλαδή η κοινωνία αυτοκαθοριζόταν σε μεγάλο βαθμό στο επίπεδο της συλλογικής ταυτότητας και δεν ετεροκαθοριζόταν.
Συμφωνώ μαζί σου ότι σε μια ενδεχόμενη λύση απαιτείται μια νέα ταυτότητα ή πιο σωστά ένας νέος δεσμός του ατόμου με την εξουσία που δε θα είναι εθνοτικός αλλά πολιτικός.
Εδώ υπεισέρχεται το πολιτικό σύστημα. Η κατανομή εξουσίας δημιουργεί δεσμούς πολιτικούς και όχι η εκπαίδευση. Το ζητούμενο λοιπόν για τη νέα ταυτότητα είναι η σχέση που θα διαμορφωθεί σε μια ενδεχόμενη λύση ανάμεσα στην κοινωνία και την πολιτική ιδιαίτερα στο επίπεδο της κεντρικής πολιτείας ώστε να υπάρχει δεσμός της κεντρικής πολιτείας με τη σύνολη κοινωνία.
Ακριβώς αν θέλουμε η κοινωνία να αποκτήσει μια νέα πολιτική ταυτότητα υπέρτερη της εθνοτικής, επιβαλλέται να επαναπροσδιορίσουμε το ρόλο του πολίτη μες στο πολιτικό σύστημα, όχι μόνο των κομμάτων. Ποιος προτείνει κάτι για τη δημιουργία αυτής της νέας ταυτότητας; Είναι πρόταση να ψηφίζουμε όλοι τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο; Αυτή η προσέγγιση αναπαράγει την υφιστάμενη λογική, τον υφιστάμενο πολίτη.Και ουδόλως θέτει κάποιο νέο πολιτικό στοιχείο, ώστε ο πολίτης να δει ότι το συμφέρον του είναι με την κεντρική πολιτεία.
Αντίθετα η τάση μες στην κοινωνία
είναι αποστασιοποίηση από την αγελαία υποστήριξη των κομμάτων ή ηγετών. Και μάλλον η πρόταση Χριστόφια θα λειτουργήσει αντίστροφα και θα επιτείνει το πολιτικό αδιέξοδο.
Νέα πολιτική ταυτότητα σημαίνει να δώσουμε στον πολίτη πρόσθετες αρμοδιότητες που κατ΄ανάγκη θα αφαιρεθούν από τους υφιστάμενους κατόχους τους. Ποιος κομματάρχης προτείνει κάτι τέτοιο; Αντίθετα ακούουν Προεδρικό Συμβούλιο τύπου Ελβετίας και βγάζουν σπυράκια. Εκείνο το μοντέλο προϋποθέτει μια νέα πολιτική ταυτότητα που θα καταστήσει βιώσιμη τη λύση.
Δεν ξέρω αν τα κατάφερα να απαντήσω.
1. η ε/κ συλλογική ταυτότητα επί βρετανικής διοίκησης δεν ήταν ελεύθερα κατασκευασμένη. πέραν που τους αποικιοκράτες υπήρχε η εκκλησία τζιαι το ελληνικό κράτος δαμέ μέσα που τους έλληνες εκπαιδευτικούς (εξού τζιαι ο όρος καλαμαράες). η μαζική παιδεία τζιαι οι κρατικές υποδομές (γραφειοκρατία) υπήρχαν που την δεκαετία του 40, την περίοδο ανάπτυξης του ενωτικού κινήματος δηλαδή τζιαι άρα της ελληνικής κυπριακής πολιτικής ταυτότητας. τότε υπήρχεν επίσης η συμμετοχή 10άδων σιηλλιάων ε/κ στον βρετανικό στρατό όπου ήρταν σε επαφή με έλληνες στρατιώτες τζιαι αξιωματικούς, ενώ αργόττερα η εοκα μια στρατιωτική οργάνωση ελειτούργησεν ως ο πυρήνας του κυπριακού κράτους.
2. ο θεσμός του προεδρικού συμβουλίου, μια καινοτομία που επρωτοεμφανίστηκεν στα πλαίσια του σχεδίου αναν τωρά αποτελεί επίσημη θέση της τ/κ πλευράς. θα συμφωνήσεις μαζί μου ότι μπορεί τελικά πάνω στο θέμα της διακυβέρνησης να μας εκφράζει ο ταλάτ παραπάνω που τον χριστόφια έστω τζιαι αν δεν είναι ο εκλελεγμένος μας αντιπρόσωπος.
3. συμφωνώ ότι χρειάζονται ριζοσπαστικές πολιτικές τομές για την επανένωση. τούτον όμως εν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται τζιαι η εκπαιδευτική μεταρύθμιση. η πολιτότητα διδάσκεται πρώτα στα σχολεία τζιαι μετά στες εκλογικές περιφέρειες.
Συμφωνώ για το προεδρικό συμβούλιο. Ούτε ο Ταλάτ ούτε ο Χριστόφιας είναι αντιπρόσωπος οποιούδηποτε. Ένας που τον ψήφισε , μπορεί να τον ελέγξει; Ύστερα από 5 χρόνια. Είναι έμμεση αντιπροσώπευση τέλος πάντων.
Για την πολιτότητα δεν συμφωνώ. Στην Κύπρο η ιδιότητα του πολίτη μάλλον αποκτιέται στο οικογενειακό περιβάλλον. Και είναι πιο δημοκρατικό να αποκτιέται εκτός του κρατικού σχολείου.
Στο σχολείο η λεγόμενη πολιτότητα, πολιτειότητα καλύτερα, έχει μόνο τη διάσταση της εκγύμνασης στη ψηφοφορία. Η πολιτειότητα αν βιώνεται, δε χρειάζεται να διδαχθεί. Επομένως ναι στη διεύρυνση της ελευθερίας και της ισότητας στα σχολεία μέσ από τη δημιουργία νέων συλλογικών θεσμών που να τα κατοχυρώνουν.
Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση των 7 είναι κάτι άλλο, πολύ συντηρητικό.
1. σύμφωνοι πρόκειται για έμμεση (τζιαι αστική) δημοκρατία.
2. το οικογενειακό/ιδιωτικό πλαίσιο έννεν κατ' ανάγκην πιο προοδευτικό που το κρατικό/δημόσιο σχολείο. στο σπίτι δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία. στο σχολείο μπορεί. στο οικογενειακό πλαίσιο οι μικροί μιμούντε τους μεγάλους. στο σχολικό πλαίσιο οι μαθητές μπορούν να αμφισβητήσουν τους δασκάλους τους.
3. το μανιφέστο της επιτροπής των 7 δεν είναι συντηρητικό. νομίζω είναι πολλά προοδευτικό για τα αστικά του πλαίσια.
Σήμερα η κοινωνία είναι πιο μπροστά από το σχολείο από άποψη ελευθερίας. Το σχολείο κάνει προσπάθειες να προσαρμοστεί.
Σε αυτά τα πλαίσια η οικογένεια είναι σήμερα πολύ πιο δημοκρταική από το σχολείο.
Έχουν όμως ένα κοινό πρόβλημα: ωάχνουν να ανακαλύψουν νές μορφές συλλογικότητας που θα εκφράζει τη νέα ατομικότητά τους.
Για την έκεθση των επτάπανεπιστημιακών δε συμφωνώ. Ποιο είναι το προοδευτικό της στοιχείο σε σχέση με την υπαρκτή πραγματικότητα;
1. το ότι μιλά για την κατάργηση του εθνοκεντρισμού και την προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου
2.το ότι μιλά για την προώθηση κριτικού πνεύματος, μέσα από την συμμετοχική και όχι από καθέδρας διδασκαλία
Εθνοκεντρισμός , διαπολιτισμικός διάλογος, κριτική σκέψη ως έννοιες δε συνιστούν πρόοδο. Πρέπει να τους αποδώσεις ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο μέσα σε πραγματικές συνθήκες, δηλαδή να καταθέσεις πολιτική πρόταση ώστε να δεις αν είναι συντήρηση ή πρόοδος. Τα συνθήματα δε συνιστούν ούτε πρόοδο ούτε συντήρηση. Γιαυτόκαι τα υπσοτηρίζουν και δεξιοί και αριστεροί.
Για παράδειγμα ο εθνοκεντρισμός: να τον ορίσεις, να εντοπίσεις αν υπάρχει πρόβλημα στην κοινωνία και το σχολείο, ποιο περιεχόμενο παίρνει, ποια μέτρα θα ληφθούν.
Με κατάρες δε θα καταργηθεί ο εθνικισμός.
Η έκθεση είναι μια σκέτη συνθηματολογία χωρίς καμία τεκμηρίωση.
ο εθνοκεντρισμός είναι διάχυτος στην ε/κ εκπαίδευση. εσύ πρέπει να το ξέρεις καλλύττερα που μέναν τούτο. τα ιερά κόκκαλα των προγόνων, οι αρετές της φυλής, οι βάρβαροι κατακτητές, οι εθνικές γιορτές, οι παρελάσεις κτλ. περιμένεις την έκθεση των 7 να σου τα συγκεκριμενοποιήσει τούτα; το ότι μιλά σε γενικό επίπεδο εν σημαίνει ότι εν απλώς συνθηματολογία
απο ειδικη επιτροπη 7 πανεπιστημιακων δεν περιμενω γενικολογα να αναφερει οτι απαιτειται καταργηση των εθνοκεντρικων αντιληψεων και διαπολιτιστιμικοτητα αλλα συγκεκριμενες εξειδικευμενες λυσεις και πως ακριβως θα εφαρμοστουν σε ολες τις ιδιαζουσες συνθηκες.
επισης αυτες οι αντιληψεις θα καταργηθουν αμφιδρομα?
οι πανεπιστημιακοί όρισαν το πρόβλημα τζιαι εδείξαν την κατεύθυνση επίλυσης του. που τζιαμέ τζιαι τζιη να αναλάβουν οι εκπαιδευτικοί τες ευθύνες τους τζιαι να μεν περιμένουν να τους πουν πως θα κάμνουν το μάθημα, επειδή απλά οι πανεπιστημιακοί έννεν καταρτισμένοι/έμπειροι να τους πουν. άλλον η θεωρητική γνώση τζιαι άλλον η πρακτική εφαρμογή.
δεν ειναι δυνατον να λεμε οτι οι δουλεια των πανεπιστημιακων περιοριζεται στη θεωρια. διοτι οι θεωριες στην επιστημη συνηθως ειναι πολλες για ενα θεμα και μονο μια τελικα προκυπτει ορθη υστερα απο πειραματικη (εδω πρακτικη επαληθευση). πεταμε μια θεωρια κι ριχνουμε το μπαλακι στους εκπαιδευτικους για να βγαλουν το φιδι απο την τρυπα? δεν ειπα να μπουν οι πανεπιστημιακοι στην ταξη ειπα να ορισουν πως πρεπει να δομηθει το συγχρονο σχολειο και να καθοδηγησουν στην πρακικη εφαρμογη τους εκπαιδευτικους.
απλα επιβεβαιωνουν τον ρολο που τους εδωσε ο Αντρεας ς μνηστηρες θεσεων συμβουλων και επιτροπων.
Οι πανεπιστημιακοί δεν όρισαν κανένα απολύτως πρόβλημα με βάση την πραγματικότητα. Είχαν ως αφετηρία το ιδεολόγημα τους και μετά προσάρμοσαν τη σχολική πραγματικότητα στους μύθους που είχαν φτιάξει. Λειτούργησαν ως αυτοεπιβεβαιούμενοι προφήτες. Και το πρόβλημα που δήθεν περιγράφουν είναι η εικονική πραγματικότητα που είχαν διαμορφώσει για το κυπριακό εκπαιδευτικό σύστημα, πριν καν το μελετήσουν. Γι αυτό και η έκθεση των πανεπιστημιακών παραπαίει.
Η αγωνιζόμενη κυπριακή νεολαία μας στον δρόμο που της χάραξαν οι γονείς της και οι δασκάλοι της -VIDEO
http://osr55.wordpress.com/2008/07/29/
«Λύκοι θα υπάρχουν όσο υπάρχουν πρόβατα»
«Μπορείς να πολεμήσεις μόνο όταν δεις τον κίνδυνο»
και άλλα πολλά……………..
ρήσεις πολλές για την διαπίστωση ενός γεγονότος……
το γκάλοπ αυτό έγινε μάλιστα σε μια περιοχή που είναι δίπλα από την πράσινη γραμμή ό,τι και να σημαίνει αυτό, στο παγκύπριο λύκειο.
17χρονοι και 18χρονοι μαθητές οι οποίοι σε λίγες μέρες μάλιστα θα έβγαιναν στην κοινωνία της αγωνιζόμενης(!) Κύπρου μας για να συνεχίσουν το έργο των γονιών τους οι οποίοι έχουν την κυριότερη ευθύνη για το κυπριακό α-κίνημα..
Η χρονική στιγμή που έγινε η έρευνα έχει και αυτή την σημασία της…… το γκάλοπ αυτό έγινε σε μια περίοδο που υποτίθεται ήταν και πράγματι ήταν, η σημαντικότερη στην σύγχρονη ιστορία της Κύπρου, τον Μάρτιο 2004 ένα μόλις μήνα πριν το δημοψήφισμα!
Ενδεικτικό γεγονός του πως ψήφισαν οι πλείστοι κύπριοι, ό,τι και να ψήφισαν………. Χαμένοι μέσα στην πλήρη απόλυτη άγνοια τους και αδιαφορία τους
Αυτοί που φταίνε φυσικά για αυτή την απόλυτη άγνοια δεν είναι οι μαθητές που βλέπουμε στο βίντεο να μην ξέρουν το πολύ απλό γεγονός της ημερομηνίας της εισβολής,
αλλά οι γονείς τους και οι δασκάλοι του οι οποίοι ανάμεσα σ΄αλλα το καλοκαίρι του 1996 μετά την δολοφονία του Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού σεβόμενοι και τιμώντας την μνήμη των νεκρών κατάκλυσαν τις παραλίες και τα βουνά και τρώγοντας σούβλες έστειλαν το «αγωνιστικό» τους μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση και ιδίως προς τα παιδιά τους
φταίει γενικότερα η λεγόμενη κοινωνία των μεγάλων και τρανών με τα κοστουμούθκια τους και τις γραβατούες τους που κορτώνουν κάθε μέρα μπροστά στις τηλεοράσεις επιβεβαιώνοντας καθημερινά τα αρνιά τους ότι ναι αυτοί θα τους σώσουν
είναι οι γνωστοί άγνωστοι όλων των χώρων οι οποίοι κάνουν καθημερινά βουτιές στην κολυμβήθρα του κυπριακού σιλωάμ
http://osr55.wordpress.com/2008/07/01
και βγαίνουν καθαροί και αμόλυντοι για να μας πάνε σε νέες επιτυχίες όπως αυτή με το νερό το οποίο και είναι μολυσμένο και στοίχισε 35 εκατομύρια ευρώ στον απλό λαουτζίκο αντί 8 εκατομύρια όπως διαπίστωσε η Γενική Ελέγκτρια του κράτους χτες
τα οποία φυσικά πήγαν στις χωρίς πάτο τσέπες των εφοπλιστάδων τους οποίους με τόση αγάπη στηρίζει η “αριστερή” φιλολαική “κομμουνιστική”(χαχαχαχα έδω φιρνόμεθα είπαμε) κυβέρνηση..
Αυτοί συνεχίζουν με “υπευθυνότητα” και ”σοβαρότητα” να κάνουν ό,τι κάνουν εις βάρος των αρνάκιων παχουλών και τα αρνιά παshιά συνεχίζουν να ασχολούνται με τις ομαδάρες τους….
Οι 17χρονοι μαθητές του 2004 εννοείται ότι συνεχίζουν να αγνοούν το πότε έγινε η εισβολή και σαν κυπριακά αρνιά 21 χρονών πλέον στο 2008 μπήκαν και αυτοί στην μέγγενη του προστάγματος της κοινωνίας των ιδιωτών… και έτσι προσπαθούν και αυτοί μέσα στις συνθήκες που τους προετοίμασαν οι γονείς τους να κάνουν την αρπακτή τους και άμα λάχει πατώντας και επί πτωμάτων κάνοντας πράξη το άσμα που λέει if you want to be rich you have to be a bitch, oh yeah
Ο καθένας κοπέλια έχει αυτό που του αξίζει…….
@OSR55
Η γραφή σου είναι οργισμένη και ως εκ τούτου δυσκολεύομαι να συλλάβω τα νοήματά σου.
Η κριτική απέναντι σε κάθε εξουσία με βρίσκει σύμφωνο. Και απέναντι στην πολιτική εξουσία του κράτους και απέναντι στη διοικητική ιεραρχία της εκπαίδευσης.
Συμφωνώ ότι οι μαθητές είναι οι τελευταίοι που ευθύνονται για τα γεγονότα.
Από κει και πέρα το θέμα είναι ποιο δρόμο επιλέγεις σε αυτή την πραγματικότητα. Και δεδομένου ότι την αμφισβητείς , ποια είναι η πολιτική σου πρόταση.
Συμφωνώ επίσης με τη θέση που προβάλλεις στο ιστολόγιό σου ότι αυτά συνιστούν μια πολιτική επιλογή. Τουλάχιστον για μένα είναι συνειδητή πολιτική επιλογή.
Αυτό που τώρα κάνουμε είναι πως χρησιμοποιούμε αυτό το νέο επικοινωνιακό μέσο ως πολίτες για να ανταλλάσσουμε απόψεις χωρίς την ανάγκη της φυσικής συνάντησης ή της διαμεσολάβησης των κομμάτων ή των ΜΜΕ. Αυτό είναι μια κατάκτηση.
Δημοσίευση σχολίου