Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Οι παρελάσεις, το Υπουργείο Παιδείας και ο 17ος αιώνας

Το Υπουργείο Παιδείας αφού κατόρθωσε να επιλύσει όλα τα προβλήματα της εκπαίδευσης, αποφάσισε να αντιμετωπίσει και τα προβλήματα που παρουσιάζονται στις εθνικές παρελάσεις.
Από πέρυσι στάληκαν αυστηρές οδηγίες στα σχολεία και συστάθηκε και επιτροπή αξιολόγησης των παρελάσεων. Αυτή η επιτροπή βαθμολογούσε/αξιολογούσε την παρουσία του κάθε σχολείου.
Έτσι κατόρθωσε το Υπουργείο να πετύχει την εισαγωγή του ανταγωνισμού ανάμεσα στα σχολεία – ποιο είναι το καλύτερο, ποιο θα πάρει τον πιο ψηλό βαθμό – χωρίς φυσικά να βαλτιώσει οτιδήποτε. Αντίθετα τα πράγματα χειροτέρεψαν. Εννοώ ότι στα πλαίσια του αναταγωνισμού των σχολείων η παρέλαση απέκτησε μια σημαντική διάσταση στη σχολική ζωή: περισσότερη προσοχή και χρόνος από τις διευθύνσεις των σχολείων και τους καθηγητές φυσικής αγωγής, πιο αυστηρές διαδικασίες επιλογής και περισσότερος χρόνος για εξάσκηση των μαθητών. Και φυσικά απώλεια πιο πολλών διδακτικών περιόδων για χάρη της ετοιμασίας της παρέλασης!!!
Χωρίς να προηγηθεί κάποια αξιολόγηση της περσινής αξιολόγησης, το Υπουργείο φέτος αποφάσισε να γίνει πιο αυστηρό, πιο τυπικό με σκοπό πάντοτε τη βελτίωση της παρέλασης!!!Συσκέψεις επί συσκέψεων, καθορισμός του βηματισμού, της στολής, των μαλλιών. Και ο κάθε γραφειοκράτης επί της παρέλασης, αφού είναι ενταταλμένος γι αυτό το σημαντικό έργο, εφευρίσκει και προβλήματα, αναζητά την τυποποίηση και την ομοιομορφία. Οι καθηγητές λοιπόν θα πρέπει να φορούν κοστούμι, τα συνθήματα θα πρέπει να εγκρίνονται από τον Υπουργό λές και δεν έχει δουλειά να κάμνει, η παρέλαση θα βιντεογραφηθεί για να αξιολογηθεί. Και κριτήριο επιλογής των μαθητών για τις παρελάσεις θα είναι η άψογη εμφάνιση!!!
Φυσικά ο Υπουργός, λόγω των αντιδράσεων που προκλήθηκαν, απέστειλε ο ίδιος εγκύκλιο στα σχολεία (κάτι πρωτοφανές ) και ακυρώνει την προηγούμενη εγκύκλιο περί της άψογης εμφάνισης των μαθητών!!!
Οι προετοιμασίες του Υπουργείου Παιδείας για την παρέλαση συνεχίζονται με ομαλό τρόπο. Απομένει η ρύθμιση του μέγα προβλήματος του αντίχειρα προς τα πάνω όταν οι μαθητές κρατάνε λάβαρα ή σημαίες. Ακόμα. «η κίνηση των χεριών πρέπει να είναι κοφτή και να σταματά για κλάσμα του δευτερολέπτου στο ύψος της κεφαλής»!!!
Για να διευκολυνθεί το Υπουργείο Παιδείας στο να καθορίσει επακριβώς την άψογη εμφάνιση των μαθητών και να ρυθμίσει τα της παρέλασης, αποφάσισα να μεταφέρω αυτούσια την ιδανική μορφή του στρατιώτη τον 17ο αιώνα (παρατίθεται στο βιβλίο του Μισέλ Φουκώ «Επιτήρηση και τιμωρία» ):
« Τα σημάδια που μας κάνουν να αναγνωρίζουμε τους πιο κατάλληλους για το επάγγελμα αυτό, είναι η ζωντάνια και η εξυπνάδα, το κεφάλι ψηλά, το ανυψωμένο στομάχι, οι φαρδείς ώμοι, τα μακριά χέρια, τα ισχυρά δάκτυλα, η μικρή κοιλιά, οι χοντροί μηροί, οι λεπτές κνήμες και τα σκληραγωγημένα στεγνά πόδια, που όλα τους δείχνουν έναν άνθρωπο ευκίνητο και δυνατό» ο οποίος «θα πρέπει να βαδίζει ρυθμικά, για να εμφανίζει τη μεγαλύτερη δύνατή χάρη και σοβαρότητα».
Επίσης τον 17ο αιώνα για την πορεία μιας στρατιάς έγραφαν πως « πρέπει να αρχίσουν το βάδισμα με το δεξί πόδι, έτσι ώστε όλος ο σχηματισμός να σηκώνει ταυτόχρονα το ίδιο πόδι». Και τον 18ο αιώνα προβλεπόταν πως « το βάδην εκτελείται με το κεφάλι ψηλά και το σώμα ευθυτενές, κρατώντας ισορροπία στο ένα πόδι εναλλάξ, σηκώνοντας το άλλο μπροστά, με την κνήμη τεντωμένη και την λακρη του ποδιού στραμμένη ελαφρά προς τα έξω και προς τα κάτω ώστε το βάδισμα να είναι άνετο, χωρίς κανένα μέρος του ποδιού να σέρνεται ή να ακουμπά στη γη».
Ζήτω οι παρελάσεις στην Κύπρο του 21ου αιώνα
Ζήτω ο νεκραναστημένος 17ος αιώνας
Ζήτω και η ελευθερία

2 σχόλια:

koutso είπε...

Μόνο σε κάποιες χώρες σαν την δική μας και άλλες όπως η Ελλάδα και η Τουρκία εξακολουθούν να έχουν την ανάγκη να εξυψώνουν το εθνικό φρόνημα με τέτοιου είδους βλακείες.Σκοπός τέτοιων "εκδηλώσεων" είναι η δημιουργία φανατισμού και είμαι εναντίον οποιασδήποτε μορφής φανατισμού.Τέτοιου είδους εκδηλώσεις τις χρειάζονται μόνο όσοι δεν έχουν επίγνωση που οδηγούνται και απο ποιούς.

andreas f.stavrou είπε...

Αυτός που φαίνεται να τις έχεει ανάγκη είναι αυτός που τις οργανώνει, δηλαδή η κρατική εξουσία.
Είναι αστείο η κρατική εξουσία να οικειοποιείται το έθνος και να διερμηνεύει τη θέλησή του με τέτοιες εκδηλώσεις.
Φυσικά η κρατική εξουσία προωθώντας τέτοιες εκδηλώσεις έχει το δικαίωμα να "μιλά" εξ ονόματος του έθνους", δηλαδή να οικειοποιείται την εξουσία και να περιθωριοποιεί την κοινωνία.
Ότι στις μέρες μας η κοινωνία όλο και απομακρύνεται από την αγελαία εθνική έκφραση και όλο και περισσότερο δε βρίσκουν νόημα στις εθνικές τελετουργίες, αυτό είναι αλήθεια. Αυτό είναι εξώφθαλμο στους νεόυς.