Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

Το νέο βιβλίο ιστορίας της Γ΄ Λυκείου: αντικειμενική ή ψευδής εικόνα;

Το νέο βιβλίο της ιστορίας της Γ΄ Λυκείου πέρα από την ακαταλληλότητά του ως διδακτικού εγχειριδίου, εγείρει και άλλα θέματα συνυφασμένα με την ιστορική αλήθεια, την αντικειμενικότητα των συγγραφέων, την ιδεολογία.
Ένα παράδειγμα είναι υποβοηθητικό για την κατανόηση του περιεχομένου αυτού του βιβλίου.
Στο Α΄ Κεφάλαιο της 1ης Ενότητας με τίτλο «ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Της ΒΙΕΝΝΗΣ 1814 -1815» (ΣΕΛ. 11) αναφέρεται ότι οι τρεις πρωταγωνιστές του Συνεδρίου (ο Βρετανός Κάσλρι, ο Αυστριακός Μέτερνιχ και ο Γάλλος Ταλεϋράνδος ) «πίστευαν ότι οι πολυεθνικές τους αυτοκρατορίες στην Ευρώπη εξυπηρετούσαν καλύτερα από τα εθνικά κράτη την ειρήνη, επειδή οι διάφορες γλωσσικές ή θρησκευτικές κοινότητες της ηπείρου δεν είχαν σαφή και διακριτά γεωγραφικά όρια και επειδή, αν σχημάτιζαν εθνικά κράτη οι πλειονότητές τους, τότε θα υπήρχαν μέσα τους ανεπιθύμητες και ευάλωτες μειονότητες τις οποίες θα διεκδικούσαν γειτονικά κράτη.» Στην ίδια σελίδα αναφέρεται ότι ο Μέτερνιχ «αν και Αυστριακός στην καταγωγή, πίστευε πως ήταν πρώτα απ’ όλα Ευρωπαίος και ότι στήριζε και προωθούσε την ιδέα της Ευρώπης και ακόμα πως ήταν εχθρός των εθνικών κινημάτων και των εθνικών κρατών, επειδή αυτά απειλούσαν τη συνοχή της πολύγλωσσης και πολύδοξης αυτοκρατορίας των Αψβούργων και υπονόμευαν το όραμα της ευρωπαϊκής ενότητας».
Οι συγγραφείς του βιβλίου προβάλλουν ότι οι ηγέτες του συνεδρίου ήταν ειρηνιστές και ευρωπαϊστές!!!
Ναι, η έγνοια τους τότε ήταν η ειρήνη και η Ευρώπη.Και ό,τι αποφάσιζαν ήταν στο όνομα της ειρήνης και της Ευρώπης.
Φυσικά αυτή η προσέγγιση είναι διαστρεβλωτική της ιστορίας. Γιατί στόχος τους ήταν ένας και μόνος, η διατήρηση του υφιστάμενου πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Δηλαδή η συντήρηση της απολυταρχίας – της εξουσίας των μοναρχών – και των κατεστημένων συμφερόντων – των ευγενών και της εκκλησίας. Και φυσικά οι λαοί να παραμείνουν δουλοπάροικοι των αφεντάδων τους.
Με τέτοιες «αθώες» προσεγγίσεις τι μηνύματα περνούν στους μαθητές;
Φυσικά θα μπορούσε αυτές οι αναφορές των πρωταγωνιστών του Συνεδρίου να παραμείνουν στο σχολικό εγχειρίδιο αλλά σε ένα πλαίσιο που να μη αποπροσανατολίζει από την τότε πραγματικότητα. Δηλαδή στόχος να μην είναι η «αθώωση» των πρωταγωνιστών αλλά η ανάδειξη της γλώσσας της εξουσίας. Ότι πίσω από τις διάφορες διακηρύξεις και ρητορείες για την ειρήνη και την Ευρώπη, οι διάφοροι ηγέτες προσπαθούν να αποκρύψουν τους παραγματικούς τους στόχους που είναι η συντήρηση των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων της κατεστημένης τάξης.
Ή ακόμα να παρατίθενται αυτές οι απόψεις στα πλαίσια παράθεσης μια πηγής ώστε να δίνεται η δυνατότητα σχολιασμού των απόψεων των τότε ηγετών. Απαράδεκτο είναι να παρατίθενται στην ιστορική αφήγηση.
Και άντε τώρα ο εκπαιδευτικός να διδάσκει στους μαθητές για το φιλειρηνισμό και το φιλευρωπαϊσμο των μελών της Ιερής Συμμαχίας!!! Γιατί έτσι λέει το βιβλίο, γιατί έτσι λένε οι ειδικοί!!! Και αυτό, το ένα και μοναδικό βιβλίο, θα εξεταστούν οι μαθητές στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Έτσι κατοχυρώνεται η πλύση εγκεφάλου των μαθητών από την εξουσία!!!
Μπορεί να γίνει κάτι έστω και τώρα δεδομένου ότι το εγχειρίδιο είναι ακατάλληλο; Βεβαίως. Αλλά το Υπουργείο Παιδείας, η ΟΕΛΜΕΚ, η Συνομοσπονδία Γονέων, η ΠΣΕΜ ελάχιστα ή καθόλου ενδιαφέρονται για τα υπαρκτά προβλήματα του σχολείου. Προέχει να μην εμφανίζεται στα ΜΜΕ ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα στα σχολεία και ενοχοποιηθούν οι φορείς της εξουσίας.Προέχει η εικόνα ότι όλα βαίνουν ομαλώς. Δεν έχει καμία σημασία αν στη διδακτική πράξη όλα βαίνουν ανωμάλως!!!

2 σχόλια:

Anef_Oriwn είπε...

Κύριε Stavrou,

Επειδή σχεδόν καθ’ ολοκληρία παρουσιάζομαι επικριτικός απέναντι στα γραπτά και τις απόψεις σας, θα ήθελα να καταθέσω και μια άποψη η οποία συμφωνεί με τα όσα γράφετε σ’ αυτό το post (τζιαι μια φορά να συμφωνήσουμε!). Τούτο ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι η κριτική σου είναι συγκεκριμένη αυτή τη φορά (και όχι γενική κι αόριστη).

Βασικά θα ήθελα να σημειώσω ως διαχρονικό συμπέρασμα του κειμένου σου αυτό που λες για τους ηγέτες της Ιερής Συμμαχίας ότι “… πίσω από τις διάφορες διακηρύξεις και ρητορείες για την ειρήνη και την Ευρώπη, οι διάφοροι ηγέτες προσπαθούν να αποκρύψουν τους πραγματικούς τους στόχους που είναι η συντήρηση των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων της κατεστημένης τάξης…”.

Πέραν τούτου όμως έχω και μια μικρή διαφωνία για τη θέση που υποβάλλεις στο τέλος του κειμένου σου ότι “… το Υπουργείο Παιδείας, η ΟΕΛΜΕΚ, η Συνομοσπονδία Γονέων, η ΠΣΕΜ ελάχιστα ή καθόλου ενδιαφέρονται για τα υπαρκτά προβλήματα του σχολείου…”. Τουλάχιστον για το συγκεκριμένο θέμα κάπου διάβασα (πολύ πεταχτά – είχα περιοριστεί στον τίτλο και τους υπότιτλους) ότι η Κίνηση Καθηγητών “Προοδευτική” είχε ενστάσεις για το συγκεκριμένο βιβλία.

Anef_Oriwn
Σάββατο 11/10/2008 – 11:30 π.μ.

andreas f.stavrou είπε...

Αυτό που λες για την ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΉ είναι αλήθεια. Το σημειώνω σε προηγούμενη ανάρτησή μου. Όμως η αντίδρασή της ήταν πολύ καθυστερήμενη, παρόλο ότι μέλη της εν λόγω κίνησης καθηγητών είχαν εκφράσει έγκαιρα τις ενστάσεις του για το συγκεκριμένο βιβλίο.