Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

Ο κ. Γ. Τσιάκαλος και το πρωτότυπο επιχείρημά του για το πρόβλημα της σχολικής ιστορίας

Ο Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής για τα νέα αναλυτικά προγράμματα με νέες δηλώσεις του στα ΜΜΕ επεχείρησε να συμβάλει στην εκτόνωση της κρίσης που προέκυψε σχετικά με την ιστορία.
Τι υποστήριξε ο κ. Τσιάκαλος;
Οι μαθητές από το Δημοτικό μέχρι το Λύκειο καλύπτουν 14.000 ώρες. Από αυτές μόνο 10 αφορούν τα επίμαχα σημεία στο μάθημα της ιστορίας. Και ο κ. Τσιάκαλος θέτει το εξής ερώτημα: Αν εμπιστευόμαστε το Υπουργείο Παιδείας για τη σωστή διαχείριση των 13.990 ωρών, γιατί να μην του αναγνωρίσουμε την ικανότητα να βρει λύση και για τις 10 ώρες;
Το ερώτημα που θέτει ο κ. Τσιάκαλος δεν είναι καθόλου επιστημονικό αλλά αφελές και προπαγανδιστικό.
Θεωρεί το πρόβλημα της ιστορίας ως ποσοστικό
. Μα αν είναι αυτή διάσταση , τότε εύκολα αφαιρείς από τη διδακτέα ύλη τα επίμαχα σημεία και εξαφανίζεται το πρόβλημα και για τις 14.000 ώρες.
Ακόμα οι 14.000 ώρες δεν έχουν την ίδια σημασία για τον κάθε μαθητή αλλά ούτε και για την κοινωνία και δεν μπορούν να εξομοιωθούν μόνο και μόνο γιατί είναι «ώρες»!!! Σε αυτές τις «όμοιες» ώρες εμπεριέχονται διαφορετικές γνώσεις και δραστηριότητες που απευθύνονται σε διαφορετικούς ανθρώπους.
Αλλά ο κ. Τσιάκαλος πέρα από την ανεδαφική ποσοτική διάσταση του προβλήματος, επιχειρεί να προσεγγίσει το πρόβλημα και πολιτικά.
«Αν εμπιστεύομαστε» λέει το Υπουργείο, τότε θα .... Ποιος είπε στον κ. Τσιάκαλο ότι η κοινωνία εμπιστεύεται το Υπουργείο για τη διαχείριση των 13.990 ωρών; Από πού το συμπεραίνει; Και αφού το εμπιστεύεται για τη διαχείριση των 13.990 ωρών, τότε πώς εξηγεί ο κ. Τσιάκαλος την άνθιση της παραπαιδείας και την ιδιωτικής εκπαίδευσης;
Θέτει ακόμα θέμα ικανότητας του κ. Υπουργού να βρει λύση. Δηλαδή η λύση του ζητήματος που προέκυψε για την ιστορία είναι θέμα ικανότητας; Οι διαμάχες που ξέσπασαν αφορούσαν το αν είναι ικανός ο Υπουργός;
Τι μας λέει ο κ. Τσιάκαλος; Να δούμε το θέμα που προέκυψε ποσοτικά και να εμπιστευθούμε τις ικανότητες του κ. Υπουργού!!!Αυτή είναι η επιχειρηματολογία ενός επιστήμονα-ειδικού που θα μας αλλάξει τα αναλυτικά προγράμματα.
Ο ίδιος ο κ. Τσιάκαλος μπορεί να έχει κάθε λόγο να εμπιστευθεί τον Υπουργό , γιατί τον διόρισε Πρόεδρο της συγκεκριμένης επιτροπής. Μπορεί ακόμα ο κ. Τσιάκαλος να εμπιστεύεται «εν λευκώ» τον Υπουργό και να συμμορφώνεται στις άνωθεν εντολές. Η κοινωνία όμως με βάση τη συζήτηση που έγινε μέχρι τώρα για το θέμα της ιστορίας, ευτυχώς θέτει και άλλα κριτήρια. Αντικρύξει το θέμα ποιοτικά και όχι ποσοτικά και τοποθετείται με πολιτικά κριτήρια και όχι προσωπικά. Ευτυχώς που η κοινωνία μας δεν είναι αποχαυνωμένη , όπως πολλοί θεωρούν, ούτε από τους πολιτικούς ούτε από τα ΜΜΕ αλλά ούτε από τους ειδικούς, που συνεργαζόνται με τους φορείς της εξουσίας με στόχο είτε το προσωπικό όφελος είτε για να περιθωριοποιήσουν την κοινωνία.
Ο κ. Τσιάκαλος λοιπόν το επιχείρημά του να το απευθύνει στους άλλους ειδικούς με τους οποίους συναγελάζεται σε αυτό το επίπεδο και την κυπριακή κοινωνία να την αφήσει ήσυχη.

2 σχόλια:

koutso είπε...

Aν θέλουμε να γίνουν τροποποιήσεις και σημαντικές μεταρυθμίσεις στην Παιδεία ίσως να πρέπει να αντικατασταθεί και το μάθημα των Θρησκευτικών με μάθημα Ιστορίας των Θρησκειών και των Εκκλησιών.
Η απόκτηση γνώσης βοηθά την δημιουργία ενσυνείδειτων πολιτών.Παράλληλα με την σωστή και αντικειμενική συγγραφή των βιβλίων της Ιστορίας μας (που να γράφουν και να εξιστορούν και τα δικά μας τραγικά πολιτικά λάθη) σε συνδυασμό με την εμπαίδωση των Αρχαίων Ελληνικών (που είναι η βαση για να γνωρίζει καλά κάποιος την Ελληνική γλώσσα,γραφή, σύνταξη και έκφραση) τότε και μόνο τότε μπορεί να αποκτήσουμε στο μέλλον πολιτικούς μορφωμένους για να χειρίζονται το μέλλον μας.Προς το παρόν μας κωλοσέρνουν πολιτικάντηδες και κωλοσέρνουν μαζύ τους το μέλλον της εξευτελισμένης πατρίδας μας.

andreas f.stavrou είπε...

H θρησκευτική κατήχηση δεν είναι ευθύνη του σχολείου.Η θρησκειολογία ,όπως και κάθε άλλη γνώση είναι χρήσιμη για τον άνθρωπο.
Για να εξιστορεί τα λάθη μας η ιστορία πρέπει οι πολιτικοί να είναι έτοιμοι να αναλάβουν τις πολιτικές ευθύνες των πράξεών τους. Κανείς πολιτικός δεν θεωρεί τον εαυτό του πολιτικά υπεύθυνο για τις πράξεις ή τις παραλέιψεις του. Ούτε και πολιτικό δίκαιο υπάρχει για να τιμωρούνται για τα πολιτικά εγκλήματα. Αντίθετα απολαμβάνουν και ασυλίας!!!
Σε σχέση με τα αρχαία ελληνικά προσωπικά εκτιμώ ότιαυτό που μας λείπει είναι η μελέτη της πολιτικής σκέψης των αρχαίων Ελλήνων, κάτι που κάνουν αδιάκοπα οι ξένοι.