Ο Επίτροπος Ζιαν Φιγκέλ, οι παραγματικότητές μας και οι φαντασιακές προσλήψεις τους

Σύμφωνα με τον Ευρωπαίο Επίτροπο Εκπαίδευσης, Κατάρτισης, Πολιτισμού και Νεολαίας Ζιαν Φιγκέλ η Κύπρος ήταν η πιο ραγδαία αναπτυσσόμενη ανάμεσα στις 27 της ΕΕ στον εκπαιδευτικό τόμεα και σύμφωνα με τους στόχους που είχε θέσει η ΕΕ.
Ο κ. Φιγκέλ προκειμένου να τεκμηριώσει τη θέση του, παρουσίασε ορισμένα στατιστικά στοιχεία για την περίοδο 2000 έως 2007. Μέσα σε επτά χρόνια λοιπόν το ποσοστό των μαθητών που εγκαταλείπουν το σχολείο μειώθηκε από το 18.5% που ήταν το 2000 σε 12.6% το 2007,ενώ ο μέσος όρος στις 27 χώρες της ΕΕ ήταν 15.7%.
Ακόμα το ποσοστό των νέων που ολοκληρώνουν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ανήλθε στο 85.5%, ενώ το ποσοστό των 27 ήταν 78.1%.
Με βάση αυτά τα δεδομένα γεννιούνται ορισμένα σημαντικά θέματα τα οποία απαιτούν και απαντήσεις από το Υπουργείο Παιδείας και τους ποικιλώνυμους ειδικούς.
Πώς έγινε κατορθωτό σε διάστημα 7 χρόνων να μειωθεί τόσο πολύ ο αριθμός των μαθητών που εγκαταλείπουν το σχολείο στη Γ΄ Γυμνασίου και κατ΄επέκταση, να αυξηθεί ο αριθμός των μαθητών που ολοκληρώνουν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση;
Δηλαδή ποια στοχευμένα μέτρα πήρε το Υπουργείο Παιδείας για να μην εγκαταλείπουν οι μαθητές το λύκειο , μέτρα τα οποία οι μαθητές και η κοινωνία αντίκρυσαν θετικά, με αποτέλεσμα να αυξηθεί ο αριθμός των μαθητών που ολοκληρώνουν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση;
Ένα δεύτερο ερώτημα που γεννιέται είναι το εξής:σε ποιο βαθμό η έκθεση των σοφών για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση κατανοεί και ερμηνεύει αυτή τη σχολική πραγματικότητα,ώστε να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι με τις αλλαγές που τώρα προωθούνται, η κατάσταση θα βελτιωθεί και δε θα χειροτερεύσει;

Πολύ φοβάμαι ότι απαντήσεις δε θα υπάρξουν ούτε από το Υπουργείο ούτε από τους ειδικούς. Και ο λόγος είναι απλός: επιχειρούν μια μεταρρύθμιση στηριγμένοι όχι στην κυπριακή σχολική πραγματικότητα αλλά σε φαντασιακές προσλήψεις κάποιων που παρουσιάζονται ως ειδήμονες.
Δε θα απαντήσουν γιατί επιχειρούν μια μεταρρύθμιση χωρίς να μπουν στον κόπο να κάνουν αυτό που θα έκανε ο κάθε νοήμων άνθρωπος, δηλαδή να προσπαθήσει όσο μπορεί να απεικονίσει πιο πιστά τη σχολική πραγματικότητα.
Δε θα απαντήσουν γιατί ο συντηρητικός και αντιδραστικός τρόπος της σκέψης τους, δεν τους αφήνει να δουν την πραγματικότητα. Ο δογματισμός και ο φανατισμός δεν τους αφήνει να ενεργήσουν ορθολογιστικά αξιολογώντας το υπαρκτό , έστω για να το αλλάξουν προς την κατεύθυνση που επιθυμούν.
Έτσι το μόνο που τους απομένει είναι να φτιάχνουν επιτροπές, υποεπιτροπές, εκθέσεις και να κενολογούν ασύστολα με βαρύγδουπες διακηρύξεις για να καλύψουν τη γύμνια τους.
Το Υπουργείο Παιδείας και οι ειδικοί φοβούνται να δουν τη πραγματικότητα γιατί μπορεί να τους διαψεύσει. Μπορεί να ακυρώσει τους μύθους, που ήταν το αποκούμπι της ζωής τους.
Γι αυτό θα συνεχίσουν να ρητορεύουν. Ή και να εξαγγέλλουν πομπωδώς άμεσα μέτρα – όπως έκανε ο Υπουργος Παιδείας στις 3/12/2008 - για υλοποίηση της ριζοσπαστικής τους μεταρρύθμιση, όπως η αναβάθμιση παιγνιδοτόπων στα νηπιαγωγεία ή βελτίωση του εξοπλισμού και της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολείων!!! Έτσι αποκαλύπτουν για μια ακόμα φορά την ανεπάρκειά τους μη μπορώντας να ξεχωρίσουν τα στοιχειώδη της εκπαίδευσης από τα ουσιώδη. Μη μπορώντας τελικά να κατανοήσουν τη διαφορά ανάμεσα σε κάποια μέτρα βελτίωσης της υλικοτεχνικής υποδομής από μια μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση!!! Το να λειτουργούν τα αποχωρητήρια, να υπάρχουν θρανία και καρέκλες ή παγκάκια στην αυλή είναι στοιχειώδεις λειτουργικές απαιτήσεις σε ένα σχολείο. Και αν εξασφαλίζεται η λειτουργία ή η βελτίωση των αποχωρητηρίων, αυτό δε συνιστά μεταρρύθμιση των αποχωρητηρίων!!! Έλεος κύριοι!!!