Το νέο σλόγκαν: "Μεταρρύθμιση των αναλυτικών προγραμμάτων ως δημόσιο εγχείρημα"

Το νέο σλόγκαν της επιτροπής των ειδικών για τη διαμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων είναι «δημόσιο εγχείρημα». Το τονίζει με έμφαση ο πρόεδρος της Επιτροπής Γ. Τσιάκαλος : «Το δικό μας δημόσιο εγχείρημα χαρακτηρίζεται από την απόλυτη δημοσιότητα σε όλες τις φάσεις του προβληματισμού και από τη δυνατότητα συμμετοχής όλων σε κάθε φάση των διεργασιών».
Είναι γεγονός ότι υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στη κλειστή και αδιαφανή διαδικασία και την ανοικτή και διαφανή διαδικασία. Η ανοικτή και διαφανής διαδικασία όμως δεν καθιστά εκ προοιμίου και τη διαδικασία δημοκρατική.
Ένα πράγμα είναι η «δημόσια» διαδικασία προβληματισμού και άλλο πράγμα η δημοκρατική διαδικασία.
Ο κ. Τσιάκαλος λοιπόν πώς αντιλαμβάνεται το «δημόσιο εγχείρημα»; Ο κ. Τσιάκαλος είναι διορισμένος πρόεδρος επιτροπής με αρμοδιότητα να καταθέσει στην αρμόδια αρχή μια εισήγηση για τη διαμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων. Με την ιδιότητα αυτή και στον προβληματισμό που αναπτύσσεται στην εν λόγω επιτροπή, θεώρησε ότι αυτός θα κατατίθεται δημόσια, δηλαδή θα κοινοποιείται, και επιπλέον ο καθένας μπορεί να καταθέτει την άποψή του.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Αν θεωρήσουμε ότι η πολιτική λειτουργία ακολουθεί τα στάδια της διαβούλευσης, της εισήγησης, της απόφασης και της υλοποίησης, τότε αυτό που επιχειρείται από τον κ. Τσιάκαλο είναι η συμμετοχή στο στάδιο της διαβούλευσης, πριν κατατεθεί η εισήγηση. Η εισήγηση θα διαμορφωθεί από την επιτροπή, η απόφαση θα ληφθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο, θα εγκριθεί από τη Βουλή και θα υλοποιηθεί από το Υπουργείο Παιδείας.
Στα πλαίσια λοιπόν του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος το «δημόσιο εγχείρημα» προσδίδει ένα νομιμοποιητικό χαρακτήρα στην απόφαση της επιτροπής του κ. Τσιάκαλου. Δηλαδή προσπαθεί μέσω της δημόσιας διαβούλευσης να εξασφαλίσει συναίνεση, ώστε να προωθηθούν οι μετέπειτα εισηγήσεις και αποφάσεις χωρίς αντιδράσεις. Είναι μια πολιτική επιλογή που στοχεύει στη νομιμοποίηση εκ των προτέρων των αποφάσεων των ειδικών και της κυβέρνησης.
«Δημόσιο εγχείρημα» λοιπόν στο στάδιο της διαβούλευσης σημαίνει κάτι άλλο. Ο φορέας της εξουσίας δηλώνει την πρόθεσή του να επιφέρει αλλαγές στα αναλυτικά προγάμματα. Απευθύνεται στην κοινωνία ζητώντας εισηγήσεις για το συγκεκριμένο θέμα καθορίζοντας τελικά και τη διαδικασία με τη οποία θα διαμορφωθεί η τελική εισήγηση. Γιατί αν δεν καθοριστεί η διαδικασία διαμόρφωσης της τελικής εισήγησης, τότε πολύ πιθανόν ο καθένας θα λέει «τον πόνο του» και η εξουσία με ρητορίες περί δημοκρατικότητας να υλοποιήσει τις προειλημμένες αποφάσεις της , αφού ακούσει και το λαό!!!
Με απλά λόγια το «δημόσιο εγχείρημα» του κ. Τσιάκαλου πρέπει να απαντά στο ερώτημα: αν ένας πολίτης ανταποκρινόμενος σε αυτό το δημόσιο προβληματισμό καταθέσει τη δική του σκέψη, ποια θα ειναι η τύχη της; Θα κριθεί δημόσια με βάση το περιεχόμενο του λόγου που αρθρώνει ή στο βαθμό που δε συνάδει με τη φιλοσοφία της επιτροπής ή των δυνάμεων που δρουν στο παρασκήνιο,θα πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων ή θα ληφθεί «σοβαρά υπόψη» από τους ειδικούς στη διαμόρφωση του τελικού κειμένου;
Φυσικά το νέο αυτό σλόγκαν για νομιμοποίηση των αποφάσεων των ειδικών ουδεμία σχέση έχει με τη δημοκρατική διαδικασία. Στη δημοκρατική διαδικασία ο δήμος δεν επικεντρώνεται στη διαβούλευση για ετοιμασία της εισήγησης, αλλά στη διαδικασία λήψης της απόφασης, δηλαδή επιλέγει να κατέχει την αποφασιστική λειτουργία και όχι τη διαβουλευτική/εισηγητική ή την εκτελεστική.
Συμπερασματικά, το νέο σλόγκαν είναι μια διαδικασία νομιμοποίησης των αποφάσεων των ειδικών και της κυβέρνησης. Είναι μια μέθοδος για τους "αδαείς". Είναι μια απόδειξη ότι "πολιτεύονται εν κενώ" και αναζητούν απεγνωσμένα στηρίγματα σε διάφορα τεχνάσματα. Ουδεμία σχέση έχει με τη δημοκρατική διαδικασία. Και ως τέτοια πρέπει να αποκαλύπτεται, ώστε να αναδεικνύεται συνεχώς ο συντηρητικός και αντιδραστικός χαρακτήρας των λεγόμενων εκσυγχρονιστών.