Ευτυχώς δεν πάρθηκε καμία ουσιαστική απόφαση για τη νεανική παραβατικότητα!!! Έτσι, μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε...

Συνήλθε το Συμβούλιο Δημοτικής και Μέσης Εκπαίδευσης – ένα από τα όργανα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης - την Παρασκευή , 31 Οκτωβρίου 2008. Δεν εξάντλησε τα θέματα της ημερήσιας διάταξης λόγω μη ορθολογικής διαχείρισης του χρόνου. Η συνεδρία εξαντλήθηκε στη συζήτηση του πρώτου θέματος, της νεανικής παραβατικότητας ή κατά άλλους της αντικοινωνικής συμπεριφοράς των νέων. Και ο καθένας «το μακρύ και το κοντό του» από τους διάφορους φορείς της δήθεν «κοινωνίας των πολιτών». Η μεταρρύθμιση δεν κατέστη δυνατόν να συζητηθεί.
Διερωτάσαι τι συζητούσαν οι άνθρωποι εκεί; Υπήρχε μόνο μια πρόταση για λήψη μέτρων πάνω στο τραπέζι. Όλοι οι εμπλεκόμενοι την αντίκρυσαν θετικά, αφού κανένας άλλος δεν είχε προετοιμαστεί κατάλληλα για να καταθέσει κάποια πρόταση.
Τι συζητούσαν λοιπόν; Μάλλον ο καθένας «θα έλεγε το πόνο του» ή ο κάθε εκπρόσωπος άδραξε την ευκαιρία να αναδειχτεί για μια στιγμή – έστω και «συμφωνώντας με τους προλαλήσαντες» - σε πρωταγωνιστή μιας τόσο σοβαρής σύναξης υπό την Προεδρία του κ. Υπουργού ή για να δώσει πιστοποιητικά υποταγής στον αφέντη.
Επί της ουσίας ο Υπουργός πρότεινε τη «σύσταση επιτελικής ομάδας , τη λειτουργία συντονιστικού φορέα και ειδικού παρατηρητηρίου καθώς και σεμινάρια επιμόρφωσης». Πρότεινε δηλαδή κάποια από τα μέτρα που εισηγήθηκε η Επιτροπή των ειδικών για τη σχολική βία.
Τα μέτρα αυτά δε λένε κάτι. Βασικά με τις επιτροπές , τις υποεπιτροπές, τους συντονισμούς και τα τέτοια η λήψη μέτρων μετατίθεται για το μέλλον. Βασικά όλοι αυτοί οι εμπλεκόμενοι αποφάσισαν ότι το πρόβλημα θα μελετάται, ώστε να ληφθούν μέτρα σε ένα μελλοντικό στάδιο.
Το αστείο είναι τι θα μελετούν όλες αυτές οι επιτροπές;
Για να έχουν δεδομένα για τη νεανική παραβατικότητα, θα πρέπει το ίδιο το σχολείο να έχει δεδομένα που θα τα κοινοποιεί στο Υπουργείο. Υποστηρίζω λοιπόν ότι κανένα σχολείο δεν έχει πραγματικά δεδομένα για την παραβατικότητα στο συγκεκριμένο σχολείο. Τι θα καταγράφει το Υπουργείο; Τη διαστρεβλωμένη εικόνα που θα του κοινοποιούν τα σχολεία; Και θα κάθονται οι ειδικοί με κάθε σοβαρότητα για να μελετούν τα διαστρεβλωμένα στοιχεία;Και θα χαρακτεί πολιτική με βάση τη συνολική διαστρεβλωμένη εικόνα των σχολείων;
Και ούτε ένας στο Συμβούλιο Δημοτικής και Μέσης Εκπαίδευσης –υπουργός, γραφειοκράτης,εκπαιδευτικός, γονιός, μαθητής, κομματικός – δε βρέθηκε να ρωτήσει το αυτονόητο: τα σχολεία διαθέτουν ένα αξιόπιστο σύστημα καταγραφής της νεανικής παραβατικότητας ώστε να καταστεί δυνατό να χαραχθεί πολιτική στηριγμένη σε αντικειμενικά δεδομένα σε επίπεδο Υπουργείου;
Προσωπικά αισθάνομαι τη ανάγκη να χαιρετίσω και δημόσια το γεγονός ότι δεν πάρθηκε καμία απόφαση επί της ουσίας από το Συμβούλιο Δημοτικής και Μέσης Εκπαίδευσης.. Γιατί μόνο που σκέφτομαι αυτό το ενδεχόμενο, κυριολεκτικά τρομάζω!!!