Νεανική παραβατικότητα και εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ή από το 2009 στο 2000!!!

Σύμφωνα με την είδηση που δημοσιεύτηκε στον τύπο στις 25/3/2009 το Υπουργείο Παιδείας απέστειλε εγκύκλιο στα σχολεία για σύσταση «Επιτροπής Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Παραβατικής Συμπεριφοράς».
Η εγκύκλιος είναι λογική από παιδαγωγική άποψη. Δηλαδή είναι αυτονόητο ότι το σχολείο δεν μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα της νεανικής παραβατικότητας, αλλά έχει υποχρέωση να κάνει ότι είναι δυνατό από παιδαγωγικής πλευράς, ώστε να απαβλυνθούν τέτοια φαινόμενα και να υποβοηθηθούν οι μαθητές να ξεπεράσουν τυχόν συμπεριφορές που δε συνάδουν με την ανθρώπινη ιδιότητα. Αναφέρομαι κυρίως σε φαινόμενα βίας, που είναι τα πιο σημαντικά.

Το Υπουργείο λοιπόν εδώ και ένα χρόνο ουσιαστικά κινείται σε ένα φανταστικό κόσμο και το μόνο που κάνει είναι να συνθηματολογεί. Αρχικά διόρισαν μια επιτροπή ειδικών. Μετά δήλωνε ο Υπουργός ότι το πρόβλημα είναι κοινωνικό και το σχολείο δεν μπορεί να παρέμβει. Μετά έλεγε ότι το πρόβλημα θα επιλυθεί στα πλαίσια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Μετά μας είπε ότι σε σχολεία «υψηλού κινδύνου» θα διοριστούν κοινωνικοί λειτουργοί. Μετά από πιεση των εκπαιδευτικών οργανώσεων αποφάσισε να συστήσει ομάδα άμεσης δράσης κατά το πρότυπο της αστυνομικής άμεσης δράσης!!! Τέτοιες αναφορές φανερώνουν ότι οι κομισάριοι στοΥπουργείο έχουν πάρει προ πολλού διαζύγιο από την παιδαγωγική.

Επιτέλους το Υπουργείο εδεήθηκε τώρα να υιοθετήσει το αυτονόητο, ότι η κάθε σχολική μονάδα οφείλει να αναλάβει δράση για την παιδαγωγική αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων. Γιατί η νεανική παραβατικότητα σε κάθε σχολείο δεν είναι η ίδια, γιατί και η σύνθεση του μαθητικού πληθυσμού είναι διαφορετική. Και στο επίπεδο της σχολικής μονάδας υπάρχει η απαιτούμενη γνώση ή πρέπει να υπάρχει για την άσκηση μιας προληπτικής πολιτικής τόσο γενικά όσο και κατά περίπτωση. Όλα αυτά δεν είναι σοφίες, είναι η απλή λογική.

Θα γίνει κάτι τώρα; Κανένας δε γνωρίζει. Γιατί το Υπουργείο Παιδείας διακατέχεται από μια μικροπολιτική προσέγγιση της πραγματικότητας. Δηλαδή η βασική λογική που επικρατεί είναι : επειδή εξασκείται πίεση για ένα θέμα , εξαγγέλλω μέτρα για να απορροφήσω την πίεση και να μην αναλάβω το πολιτικό κόστος. Σκέφτονται δηλαδή περιπτωσιακά και περιστασιακά στη βάση σκοπιμοτήτων.
Θα γίνει κάτι τώρα; Αμφιβάλλω. Γιατί και το 2000 το Υπουργείο Παιδείας είχε αποστείλει ανάλογη εγκύκλιο. Γιατί από τότε διαφαινόταν η ανάγκη για υιοθέτηση μιας άλλης λογικής στη λειτουργία της σχολικής μονάδας.
Ποια ήταν η τύχη εκείνης της εγκυκλίου; Πετάχθηκε στον κάλαθο των αχρήστων!!! Την ευθύνη για την αχρήστευση της εγκυκλίου το 2000 κατά πρώτο λόγο το Υπουργείο Παιδείας (Υπουργός και Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης). Κατά δεύτερο λόγο η συγκυβέρνηση του Τάσσου Παπαδοπούλου που δαιμονοποίησε οτιδήποτε προερχόταν από την κυβέρνηση Κληρίδη. Εφόσον ήταν απόφαση της δεξιάς , αυτονόητα ήταν και μια συντηρητική απόφαση!!! Και κατά τρίτο λόγο οι διευθύνσεις των σχολείων που εκμεταλλευόμενες τις κομματικές αντιπαλότητες άρπαξαν την ευκαιρία για να μην κάνουν τίποτε απολύτως.
Από άποψη εκπαιδευτικής πολιτικής είναι φανερό ότι επαναφέρεται το δόγμα: ο μόνος τρόπος για να πάμε μπροστά είναι να πάμε πίσω!!! Από την άλλη η αναπαλαίωση της εκπαιδευτικής πολιτικής φανερώνει ότι πήγαν εννέα ολόκληρα χρόνια χαμένα προς τέρψη της κομματικής ασχετοσύνης!!! Επιπλέον επιβεβαιώνεται πανηγυρικά ότι και η εκπαίδευση χρησιμοποιείται από τα κόμματα ανάλογα με τις κομματικές στοχεύσει και όχι το συμφέρον του μαθητή και της κοινωνίας.
Η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ λοιπόν επαναφέρει το 2009 την επάρατη απόφαση της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ του 2000 για σύσταση επιτροπών δράσης στα σχολεία για τη λεγόμενη νεανική παραβατικότητα. Το θετικό είναι πως εκφράζεται έτσι η κομματική συναίνεση ανάμεσα στη λεγόμενη «συντήρηση» και τη λεγόμενη «πρόοδο». Μόνο που από την άποψη της ιστορίας της εκπαίδευσης η απόφαση του 2000 του ΔΗΣΥ ήταν αντιδραστική και οπισθοδρομική για το ΑΚΕΛ, ενώ η ίδια απόφαση του 2009 του ΑΚΕΛ είναι ταυτόσημη με την πρόοδο!!! Η ιστορία της εκπαίδευσης θα καταγράψει ευτυχώς και τις δυο εκδοχές. Ή απλώς η βλακεία των πάνω θα ανακυκλώνεται και από τους κάτω στα πλαίσια της πολλαπλής πρόσβασης στις πηγές της κρατικής εξουσίας!!!